Wieża Eiffla – ciekawostki

Wieża Eiffla to prawdziwa skarbnica ciekawostek i fascynujących historii. Jako przewodniczka po Paryżu, z pasją odkrywam przed turystami sekrety tego niezwykłego monumentu. Pozwólcie, że zabiorę Was w podróż po zakamarkach Wieży Eiffla i opowiem o jej najciekawszych tajemnicach.

Historia Wieży Eiffla – od pomysłu do realizacji

• Pomysł budowy Wieży Eiffla narodził się w związku z planowaną na 1889 rok Wystawą Światową w Paryżu, która miała uczcić 100-lecie Rewolucji Francuskiej. Ogłoszono konkurs na projekt monumentalnej budowli, która stałaby się symbolem wystawy i Paryża.
• Autorem zwycięskiego projektu był Gustave Eiffel, wybitny inżynier, który wsławił się m.in. budową wewnętrznej konstrukcji Statui Wolności w Nowym Jorku. Eiffel zaproponował stalową wieżę o wysokości 300 metrów, co było wówczas konstrukcyjnym wyczynem.
• Budowa Wieży rozpoczęła się 28 stycznia 1887 roku i trwała rekordowo krótko, bo tylko 2 lata, 2 miesiące i 5 dni. W szczytowym momencie na placu budowy pracowało równocześnie 300 robotników.

Imponujące rozmiary i liczby

• Wieża Eiffla ma 324 metry wysokości (wraz z anteną na szczycie), co odpowiada mniej więcej 81-piętrowemu wieżowcowi. Przez 41 lat, do czasu wybudowania Chrysler Building w Nowym Jorku w 1930 roku, była najwyższą budowlą świata.
• Stalowa konstrukcja Wieży waży 7300 ton. Składa się z 18 038 metalowych części, połączonych 2,5 milionami nitów. Gdyby postawić wszystkie elementy jeden na drugim, osiągnęłyby wysokość 50 kilometrów!
• Podstawa Wieży to kwadrat o boku 125 metrów. Jednak ku górze konstrukcja zwęża się, by na wysokości trzeciego piętra osiągnąć zaledwie 1,5 metra szerokości. Ten kształt nadaje budowli lekkości i wdzięku.

Piętra i windy

• Wieża Eiffla ma trzy piętra dostępne dla zwiedzających: na wysokości 57, 115 i 276 metrów. Rozciągają się z nich wspaniałe widoki na Paryż, a przy dobrej pogodzie można dostrzec nawet Alpy!
• Na pierwsze piętro można wjechać schodami (347 stopni) lub jedną z pięciu wind. Natomiast na drugie i trzecie piętro dostaniemy się tylko windami. Ich łączna trasa w ciągu roku to około 103 000 kilometrów – 2,5 raza tyle, co obwód Ziemi!
• Windy w Wieży Eiffla to prawdziwe dzieła sztuki inżynierskiej. Poruszają się po łuku, dostosowując się do krzywizny nóg wieży. Zaprojektowała je słynna firma Otis, która stworzyła też windy do Statui Wolności i Wieży Ciśnień w Chicago.

Oświetlenie i nocne iluminacje

• Wieża Eiffla zyskała przydomek „Żelaznej Damy”, ale nocą zamienia się w prawdziwą „Damę Świateł”. Po zmroku jest oświetlona przez 20 000 żarówek, które migoczą przez 5 minut na początku każdej godziny.
• Specjalne oświetlenie na Wieży pojawiło się po raz pierwszy w 1900 roku, podczas kolejnej paryskiej Wystawy Światowej. Wtedy była to jeszcze nowość – żarówki dopiero wchodziły do powszechnego użytku.
• Wieża mieni się też kolorami przy okazji ważnych wydarzeń i świąt. Była już m.in. biało-czerwona w hołdzie ofiarom zamachów terrorystycznych, tęczowa na Dzień Tolerancji, zielona podczas konferencji klimatycznej.

Ciekawostki naukowe

• Gustave Eiffel zaprojektował na szczycie Wieży małe laboratorium naukowe, w którym sam przeprowadzał eksperymenty. Badał m.in. opór powietrza, zrzucając z wysokości przedmioty o różnych kształtach.
• W 1909 roku na Wieży zainstalowano antenę radiową. Dzięki temu zasięg nadajników zwiększył się kilkukrotnie. Wkrótce Wieża stała się ważnym ośrodkiem łączności, co uchroniło ją przed planowaną rozbiórką po 20 latach od budowy.
• W 1910 roku z drugiego piętra Wieży skoczył na spadochronie amerykański kaskader Frederick Law. Był to pierwszy w historii skok z budowli i dowód na to, że spadochron działa. Dziś takie wyczyny są na Wieży surowo zabronione.

Wieża Eiffla w kulturze

• Wieża Eiffla szybko stała się inspiracją dla artystów. Malowali ją m.in. Marc Chagall, Raoul Dufy, Robert Delaunay. Ten ostatni poświęcił jej cykl ponad 30 obrazów, w których analizował grę świateł na metalowej konstrukcji.
• Wieża „zagrała” też w niezliczonych filmach, m.in. w „Zabronionym romansie” z Humphreyem Bogartem, „Funny Face” z Audrey Hepburn czy „Diabelsku ubrana” z Meryl Streep. Ale chyba najbardziej znana jest scena z „Ślicznotki z Paryża”, gdzie bohaterowie całują się na tle migoczącej Wieży.
• Repliki paryskiej Wieży można znaleźć w wielu miastach na świecie, m.in. w Las Vegas, Tokio, Pradze, Szanghaju czy Blackpool. To dowód na to, jak silnie ten symbol Paryża działa na wyobraźnię ludzi.

Mam nadzieję, że te ciekawostki rozbudziły Waszą ciekawość i zachęciły do odkrywania sekretów Wieży Eiffla. To miejsce magiczne, które łączy w sobie historię, naukę i sztukę. Każdy element, każda anegdota i każde nazwisko kryją fascynujące opowieści, które czekają, by je odkryć.

Zachęcam Was do odwiedzenia Wieży Eiffla i przeżycia tych niezwykłości na własnej skórze. Wjedźcie windą na sam szczyt, by podziwiać zapierającą dech panoramę Paryża. Poszukajcie śladów eksperymentów naukowych Eiffla i jego następców. Zobaczcie na własne oczy, jak stalowa konstrukcja mieni się kolorami w świetle reflektorów. A jeśli będziecie mieć szczęście, spotkacie mnie – przewodniczkę, która z pasją odkryje przed Wami kolejne tajemnice Wieży.